Alie en ik zijn nu 35 jaar. Alie is me zuster. En ik ben Miepie.Nee ze is niet mijn tweelingzus, zij is in januari geboren en ik in november van hetzelfde jaar.
Dus twee maanden per jaar zijn we even oud. Leuk hè?
We hebben ook allebei hetzelfde vak, dat komt: wij konden niet zo best leren op school en je moet toch wat doen voor de kost.
En omdat we allebei nogal stevig gebouwd zijn kwamen we in het vlees terecht.
Nee, ik zit je niet te dollen, we zitten natuurlijk ook goed in het vlees maar wij hebben van het vlees ons beroep gemaakt.
Wat wij precies doen in het vlees is het volgende: we hebben een grote bestelauto met stangen erin. Aan die stangen hangen haken en daar hangen halve koeien, halve varkens en af en toe een lammetje aan.
Die halen we op in het slachthuis en dat is nog een hele onderneming. Alie helpt mij dan om een halve koe op mijn schouders te hijsen en die hangen we samen aan de haak in onze bestelauto. Halve varkens en lammetjes kunnen we nog wel in ons eentje aan.
En als de auto vol is gaan we rijden langs de slagers. We hebben allebei een witte schort aan en een witte muts waaronder we onze haren wegstoppen.Die schort blijft natuurlijk niet lang wit, dat krijg je van al dat vlees.
Maar in onze auto liggen nog twee schone schorten en na de schaft trekken we weer een schone aan.
Laatst kwamen we bij een slager en die zei: daar heb je de mutsen weer. Die heeft meteen een dreun gekregen want dat pikken we natuurlijk niet.
Ik heb dat heel link aangepakt, hij stond naast me en ik had een half varken op mijn schouder. Even een kwart slag draaien en hij kreeg dat halve varken in ze nek. Eigen schuld. Ik heb nog wel sorry gezegd maar hij wist best dat ik het expres deed. Had-ie ze mond maar moeten houden, die droplul.
Alie stond d'r eigen rot te lachen.
Maar meestal zijn ze wel aardig hoor. We hebben altijd wel veel bekijks als we uit de bestelauto over de stoep lopen.
Ja, 't is een mooi beroep en je komt nog eens ergens.
Nee, zelf eten we niet veel vlees. Als je de hele dag met varkens en koeien loopt te zeulen hoef je dat 's avonds niet meer zo. Nou ja, een speklapje gaat er af en toe nog wel in maar meestal eten we een stukje kip of wat vis. Of in de winter lekkere erwtensoep met spek en worst.
Nou, de groeten, want we moeten weer verder.
Doeiii!
Posts
2 opmerkingen:
Leuk...samen met je zus in het vlees.
Leuk verhaal.
Ik heb het wel voor vrouwen met een typisch mannelijk beroep.
Sterk! Net als je verhaaltje overigens ;-)
Een reactie posten