Op een parkeerterrein bij een supermarkt loopt een man heen en weer.
Hij loopt daar dagelijks, hij begint bij de meest links geparkeerde auto , gaat dan alle auto's langs tot hij bij de laatste is. Dan draait hij zich om en sjokt dezelfde route terug.
Hij ziet er redelijk verzorgd uit, heeft een rugtas van het Leger des Heils zag ik vanmiddag. Ik denk dat hij een jaar of 50 is. altijd is hij er, regen of wind, zomer of winter . Hij loopt daar heen en weer zoals je wel eens een gekooide leeuw ziet lopen in de dierentuin. Hij beweegt zijn lippen alsof hij voortdurend in zichzelf praat.
Hoe zo'n man dat volhoudt, vraag ik me dan af. En waarom loopt hij daar? Ik denk dat hij uit het psychiatrisch circuit komt. Ik heb het een keer binnen gevraagd bij de tabaksshop. 'Ach die vent is gewoon een bedelaar'', wist het meisje achter de toonbank me te vertellen. Het leek mij geen sympathiek meisje.
Ik heb hem nooit zien bedelen, hij loopt daar alleen maar en vraagt of zegt nooit iets.
Vandaag stond hij binnen, hij had een blikje bier in zijn hand. Het kostte 35 cent. Naar zulke mensen gaat mijn medeleven uit. Hoe is dat zo gekomen? Waarom loopt hij daar de hele dag?
Misschien wil hij tussen de mensen zijn. Ik weet het niet. Maar ik blijf hem vriendelijk groeten.
Hij doet niemand kwaad. Misschien knoop ik nog wel eens een praatje met hem aan
Posts
2 opmerkingen:
Ja, jammer, winkelpersoneel is niet altijd vriendelijk zoals je zou verwachten.
Fijne dag he!
Ja ,ik vind dat altijd wel triest,en ook bij mij komen de vragen op,wat beweegt die man en hoe is hij zo geworden.....
Een reactie posten