All the lonely people, where do they all come from?

Ze zit op de bank bij Albert Hein, onze nationale grootgrutter. Ze heeft een beker koffie in haar handen. Prachtig lang zilvergrijs haar heeft ze: het is met een speld in een staart samengebonden . Sportief gekleed, kort jasje , lange broek en sportschoenen. Ik schat haar ongeveer 75 jaar.
Je ziet haar bij ook bij de koffiehoek van de Jumbo supermarkten in Voorburg en Leidschendam.
Het is duidelijk dat ze daar komt om niet alleen te zijn.
Ik ging een keer op de bank zitten bij AH omdat ik een mailtje wilde componeren, ze zat daar en groette vriendelijk.
Toen ik klaar was met het mailtje vroeg ze wat ik had gedaan. Ik vertelde haar dat ik een mailtje naar iemand had gestuurd vanaf mijn telefoon.
Haar ogen lichtten op en ze keek me geïnteresseerd aan. 'Een mailtje?' vroeg ze.
Daar had ze nog nooit van gehoord. Ik heb haar zo goed en kwaad als het ging uitgelegd wat een mailtje was. Toen kwam er een mailtje terug.
Ik legde haar uit dat iemand achter een computer mij dat mailtje had teruggestuurd. 'En waar zit degene dan die u dat mailtje stuurde?' vroeg ze.
'Zo'n 80 kilometer hier vandaan, in Noord-Holland', zei ik.
“Zò ver?” Ze schudde haar hoofd.
Veel begreep ze er niet van maar ik had er een vriendin bij.