Ik ben een beetje aan het bijkomen van mijn bijna-dood ervaring. Nou ja, bij wijze van spreken dan. Ik reed over een rotonde en er lag een steen op de weg die ik niet gezien had.Daardoor raakte ik even de macht over het stuur kwijt en schoot het troittoir op. Ik kon nog net op tijd remmen anders was ik keihard tegen een lantaarnpaal opgereden. Ik was net naar de Turkse winkel geweest en alles wat in mijn auto lag werd letterlijk gelanceerd ,de appels vlogen om mijn oren. Ik ben wel blij dat ik geen eieren had gekocht:-) Een aardige meneer heeft de steen van de weg gehaald zodat het niet nog een keer gebeurt.
2 opmerkingen:
En daar heb je de kracht van een bijrijder nodig, Hadriana! Een bijrijder zit naast je, vangt de nodige appelen op en blijft gewoon zeggen: ‘Hier linksaf.’
Een professionéle bijrijder doet dat, bedoel ik natuurlijk, niet gewoon zomaar iemand die je mee uit rijden neemt. Nee, deze jongens zijn bijvoorbeeld heel belangrijk!
Deze man komt mijn auto niet in! Hij praat te veel, zegt te weinig en maakt de ene fout na de andere.
Nee, als het zo moet vang ik mijn eigen appelen wel op.
Een reactie posten