Vanavond hebben Ben en ik samen een verhaaltje gemaakt. Zijn bijdragen beginnen met een b en de mijne beginnen met een a
(a) Er was eens een prinsesje met een heel grote mond. Toen ze nog klein was stond ze in de wieg te brullen naar de lakeien en de hofdames , haar stemgeluid was zo hard dat men bang was dat de ruiten zouden springen. Ze noemden haar prinsesje Stemband en soms ook wel eens piggetje omdat ze zo mollig was en zoveel at.
Haar vader, koning Roderick de 4e was een echte bullebak dus het prinsesje had het niet van een vreemde. De liefste bezigheid van prinsesje Stemband was met appels gooien naar de kroonluchters in het paleis en raakgooien, dat kon ze wel. Niemand wist wat ze met haar aanmoesten.
(b) Niet totdat een chirurg werd aangesteld aan het hof. Of liever, een chirurgijn, want dit verhaal speelt in de middeleeuwen, om precies te zijn bevinden we ons in kasteel Beldrick.
Deze chirurgijn - wiens naam helaas niet meer te achterhalen is - stelde vader Roderick het volgende voor: 'Inbinden en dichtnaaien, dat is het antwoord in het geval van lastige kinderen, sire.'
(a) "Ínbinden en dichtnaaien?" bulderde de koning, "ik zal jou inbinden en dichtnaaien en dan de kasteelgracht ingooien. Mijn kinderen worden niet ingenaaid en dichtgebonden. Eruit en gauw voordat ik de honden op je loslaat. Opgesodemieterd!".
De chirurgijn wist niet hoe snel hij zich uit de voeten moest maken en hij wist nog net een paar appels te ontwijken die prinsesje Stemband met vernijnige precisie op hem afvuurde.
(b) Echter, een kamenier - van wie wij wel de naam kennen, maar die wij niet openbaar zullen maken - had het verhaal gehoord, en hij ging de volgende ochtend op zoek naar de chirurgijn. Hij had lang zoeken, want in de nevel van de middeleeuwen waren er nog geen plaatsnaambordjes of huisnummers. Maar tenslotte vond hij de man.
'Ja?' vroeg de chirurgijn. 'En wat mankeert u?'
'Mij mankeert niets, meester. Ik kom voor advies.'
(a) "Maar ik had al advies gegeven en u hebt gezien wat dat teweegbracht", sprak de chirurgijn.
De kamenier stond de trillen op zijn benen.
"Wij weten ons geen raad meer met dat kwaadaardige kind en die vader die haar steeds de hand boven het hoofd houdt." jammerde de kamenier.
"Ze heeft de hele boomgaard leeggeplukt en bekogelt iedereen met appels, het liefst onrijpe want die zijn nog hard. Ze heeft zelfs een soort instrument , een soort reuzekatapult gemaakt waarmee ze ze af kan schieten. Ze heeft laatst een ruiter geraakt die van schrik van zijn paard is gevallen."
(b) 'Natuurlijk, natuurlijk. Hier, een glaasje water,' sprak de chirurgijn. Hij was ook de eerste die in die streken drinkwater produceerde en dat water exporteerde naar andere streken.
'Met dat inbinden en dichtnaaien bedoelde ik ook niet letterlijk inbinden en dichtnaaien. Ik had daar, wat wij in de waterindustrie noemen, een meer stromende bedoeling mee.'
'U gebruikte beeldspraak?'
'Inderdaad.'
(a) "Meester, ik ben natuurlijk ook maar een ondeskundige op het gebied van de waterindustrie, kunt u wellicht uitleggen wat u precies bedoelt?
Een stromende bedoeling met het dichtbinden eh excuus, inbinden en dichtnaaien is voor mij toch wat moeilijk te bevatten. Kunt u het wat duidelijker maken?
(b) 'Nergens nog is dat bekend, de literaire allusie, de literaire toespeling,' verzuchtte de chirurgijn, 'maar ik zal het u uitleggen. Kijkt u eens. Een rivier begint als een klein stroompje en wordt, honderden kilometers later, een brede watervlakte. Dat kind, dat meisje - hoe heet ze ook alweer, Agnes? - doet nu nog kattekwaad, maar dat kattekwaad zal allengs verergeren tot misdaden. Wat wij nu moeten doen, is zorgen dat dat niet gebeurt. We moeten haar dus indammen, om weer met een term uit de waterindustrie aan te komen.'
'Indammen? Dat zal ik mijn heer vertellen,' reageerde de kamenier.
(a) "Maar u hebt nog steeds niet verteld hoe u van plan bent dat te bewerkstelligen en ik denk dat de Sire dat ook wel graag wil vernemen. Hij is erg beschermend naar Agnes toe, logisch want
zijn vrouw heeft hem maar één kind geschonken maar hij weet ook dat zij, zoals zij zich nu gedraagt, niet geschikt is als troonopvolgster.
Uw maatregel zal dan ook niet gepaard mogen gaan met fysiek geweld tegen het meisje."
(b) 'Eerlijk gezegd verbaast het me steeds, als mensen denken dat mijn methode van de psychologica zoiets is als het trekken van de verstandskiezen. Dat is het niet,' sprak de chirurgijn.
De lezer zal opmerken dat hier (in het jaar 1294) voor het eerst gesproken wordt over psychologica. De psychologica zou pas in de 20ste eeuw de wereld veroveren, en veel kwaad aanrichten. Dat was natuurlijk niet te voorzien in het jaar 1294.
'Ik stel mij voor,' vervolgde de chirurgijn, 'dat het kind, gelegen onder een baldakijn, naar mij gaat luisteren.'
En zo ging de uitleg van de chirurgijn voort. Het eindigde met de overhandiging van enkele dukaten.
(a) "Zoiets is toch niet echt verwonderlijk als zo een cryptische omschrijving geeft van wat uw voornemens zijn met het meisje?" vroeg de kamenier.
Hij dacht dat het misschien ook wel eens goed zou zijn als Koning Bullebak zelf eens onder het baldakijn ging liggen luisteren, maar eerst moest het kleine etterbakje onder het baldakijn.
Hij haastte zich terug naar het paleis terwijl hij nadacht over de juiste bewoordingen waarin hij de methode van de chirurgijn kon weergeven.
(b) Nu is het, meer dan 800 jaar later, moeilijk om nog waarheidsgetrouwe weergaven van gesprekken naar boven te halen. In elk geval bleek Roderick de 4e overtuigd van de werkzaamheid van de methoden van de chirurgijn. Hij liet de chirurgijn normaals aan het hof verschijnen en overhandigde hem het bezit van enkele landerijen. Dat is ook de reden waarom sommige historici geloven dat de chirurgijn Immelsfeld heette, naar de naam van het landgoed dat daar nog steeds ligt. Het kan natuurlijk ook zijn dat dat landgoed al zo heette toen de chirurgijn het kreeg.
(a) De methode van de chirurgijn had het gewenste effect, het etterbakje werd een aardige, weliswaar pittige jonge vrouw en toen de tijd gekomen was nam zij de troon over van haar vader en werd Koningin Agnes de 1e. Zij huwde een prins en kreeg 14 kinderen.
(b) Natuurlijk hadden wij graag meer van de methodieken van de chirurgijn beschreven, wij hadden ook graag meer beschreven over de riolering van Beldrick, die direct werd aangelegd, maar dat valt allemaal buiten dit relaas.
Laat één ding duidelijk zijn: met de psychologica van de chirurgijn zijn grote stappen gezet voor het welzijn der mensheid!
Samuel Barber
12 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten