Ik probeer te beslissen of die duif landt of opstijgt. Ik denk het laatste. Maar in beide gevallen snap ik dit schilderij niet goed. Een typisch geval van een surrealistisch doek zonder titel. Weet je hoe René Magritte het deed? Die had dan een paar schilderijen af en dan nodigde hij een paar vrienden uit op een 'titelavondje'. En zo kwamen ze dan op 'De vervloeking' voor een doek waarop alleen wat blauwe lucht met een paar witte wolkjes te zien waren. Of voor een doek met een gedekte tafel op een groene appel boven zee: 'Les belles réalités'. Zijn mooiste titel is 'Dieu n'est pas un saint'. Dat schilderij vertoont een sperwerachtige vogel die op een damesschoen zit, vleugels gespreid. Magritte was niet eens zo'n geweldige schilder (het ziet er soms wat onbeholpen uit bij hem), maar zijn títels zijn zo fantastisch. Per doek een dichtregel, lijkt het.
1 opmerking:
Ik probeer te beslissen of die duif landt of opstijgt. Ik denk het laatste. Maar in beide gevallen snap ik dit schilderij niet goed. Een typisch geval van een surrealistisch doek zonder titel.
Weet je hoe René Magritte het deed? Die had dan een paar schilderijen af en dan nodigde hij een paar vrienden uit op een 'titelavondje'. En zo kwamen ze dan op 'De vervloeking' voor een doek waarop alleen wat blauwe lucht met een paar witte wolkjes te zien waren. Of voor een doek met een gedekte tafel op een groene appel boven zee: 'Les belles réalités'. Zijn mooiste titel is 'Dieu n'est pas un saint'. Dat schilderij vertoont een sperwerachtige vogel die op een damesschoen zit, vleugels gespreid.
Magritte was niet eens zo'n geweldige schilder (het ziet er soms wat onbeholpen uit bij hem), maar zijn títels zijn zo fantastisch. Per doek een dichtregel, lijkt het.
Een reactie posten