Op 7 mei 1747 ontmoette J.S. Bach Koning Frederik II van Pruisen in de verblijfplaats van de koning in Potzdam.
Frederik legde Bach het bovenstaande thema voor en wilde dat hij een driestemmige fuga improviseerde op de pianoforte die destijds nog nieuw was.
Toen Bach daarna de opdracht kreeg om een zesstemmige fuga te inproviseren weigerde Bach en zei dat hij daar op zou moeten werken en stuurde twee weken na de ontmoeting een reeks stukken naar de koning op basis van dit thema.
Bach noemde het stuk: "Regis Iussu Cantio Et Reliqua Canonica Arte Resoluta" (het thema van de koning, met toevoegingen, opgelost in de canonieke stijl).
De eerste letters van het stuk vormen het woord ricercar, een oudere naam voor fuga.
Posts
1 opmerking:
Ja, toen konden koningen en andere machthebbers nog iets, Hadriana. Zo’n thema maken (natuurlijk had Frederik het niet zèlf bedacht, hoewel, het schijnt dat hij muzikaal was), zou Beatrix of Balkenende zoiets nou ook doen?
Over dat RICERCAR van Bach (da’s ook leuk van die Bach, vind je ook niet, dat hij ’s avonds aan zijn tafel die letters gaat zitten passen) kun je ook veel lezen in ‘Gödel, Escher, Bach’ van Douglas Hofstadter. Een boek waarvan ik veel geleerd heb, indertijd.
Een reactie posten