Gisteren stond ik bij de poelier in het winkelcentrum en ik voelde dat er iemand naast me kwam staan. Ik hoorde het ook want ik hoorde een soort smakkend geluid alsof iemand met open mond op een enorm stuk kauwgom stond te kauwen.
Ik besloot niet te kijken maar het geluid werd steeds erger, zo erg dat ik wel opzij moest kijken.
Het was een vrouw van achter in de dertig , nogal fors en topzwaar. Ze zag er om het netjes te zeggen niet echt uit als een fijnbesnaard type.
Na nog eens flink gesmakt te hebben met de kauwgom zei ze:
''Zeg Henk, hebbie nog van die wilde kenijntjes?'
'Nee", antwoordde Henk ' ik kan ze wel voor je bestellen bij Krijgsman maar dan moet je wel zeggen wanneer je ze nodig hebt.''
(Smak)'Ik mot ze pas zaterdag hebbe, maar zij (ik) was voor me en ik ken et weer niet late om meteen me bek ope te trekke. Sorry hoor' zei ze tegen mij.
Ik keek haar vriendelijk aan en toen blies ze een grote bel met haar kauwgom. Die zoog ze naar binnen en ze ging vrolijk verder met smakken.
Ik stond op het punt om in schateren uit te barsten, ik kan dan nog nauwelijks praten maar het is me gelukt om zonder te lachen de winkel uit te gaan.
Samuel Barber
11 jaar geleden
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten