Mooie samovar

Zondagsrust 2

“De zondag is een zegen. Het mooiste van die dag is de verkondiging van de Boodschap van Wet en Evangelie."

Als je opgegroeid bent met zondagsrust, dwz dat je in je zondagse jurk naar de zondagsschool en soms nog naar de kerk gaat is je zondag redelijk gestructureerd ofschoon wel vervelend. Want 's middags ging je wandelen en je mocht niets wan dan werden je zondagse kleren vuil.

Maar als je 'van het geloof valt' hangt de zondagrust als een grijze sombere deken over je zondag heen en het duurt heel lang voordat je in staat bent om zelf invulling aan die dag geven.
Ik kan er nog steeds niet goed tegen als ik op zondag kerkklokken hoor luiden, ik word er droef van.

Zondagsrust

Volgens meneer Bas van der vlies van de SGP moet de Koningin de zondagsrust eerbiedigen.
Als de koningin nou de zondagsrust van meneer van de Vlies eerbiedigt zou dat toch voldoende moeten zijn maar nee, zo gaat dat niet.


“De zondag is een zegen. Het mooiste van die dag is de verkondiging van de Boodschap van Wet en Evangelie, en de regering zou er veel aan gelegen moeten zijn om ruimte te maken voor dat heilzame Woord. Meer rust op die dag zou bovendien een verademing zijn voor alle Nederlanders om zo in de komende (werk)week weer een frisse start te kunnen maken. Een onvergelijkbare dag. Van harte aanbevolen!”

Paniek

Vanmiddag na mijn werk wilde ik nog even boodachappen doen in het dorp. Ik sta bij de kassa en god, dat kan toch niet waar zijn, mijn portemonnee zit niet in mijn tas.
Ik vertelde de kassiëre dat mijn portemmonne nog in de auto lag en ze zou mijn boodschappen even apart houden.
Zzoeff! Naar de auto om tot de ontdekking te komen dat hij daar ook niet lag.
Collega gebeld. "Zie jij een portemonnee op mijn bureau liggen?"
Nee, heb je al in je auto gekeken? vroeg hij.
"Ja, daar ligt hij ook niet."
Hup, in de auto naar huis, en daar zag ik hem ook niet.
Toen werd ik wel even bleek om mijn neus. Geld, bankpasjes, toegangspasjes voor de Makro en het Office center, alles weg.
Ik besloot dat ik maar aangifte moest gaan doen, maar uiteindelijk vond ik hem tussen de deur en de passagiersstoel.
Opgelucht maar wel geagiteerd ging ik terug naar de supermarkt. Gelukkig stonden mijn boodschappen er nog. Toen ik de supermarkt uitliep kwam de kassiëre me achterna.
"Zijn dit uw autosleutels?" Ja, dat waren mijn autosleutels,toen kwam er nog een man met een zak kiwi's. "Zijn die van u?" Ja, meneer ,dankuwel.
"Muts, verstrooide trut" mompelde ik in mezelf. Zou het ooit nog goed komen?
Misschien moet ik eens een keer helemaal opnieuw geinstalleerd worden.
Versie 0.1

Voornemens

Als het nieuwe jaar alweer aardig op weg is komen bij mij nog wel eens wat goede voornemens bovenborrelen.
Hier zijn ze:

► Altijd mijn veiligheidsriem omdoen en niet wachten tot ik een politieauto zie.
► Minder lang slapen (dit gaat heel moeilijk worden)
► Alle post direkt openmaken en niet wachten tot er een dreigbrief komt van een incassobureau.
► Niet wachten met tanken tot de benzine bijna op is.
► Niet altijd al het kleingeld in het laatje van mijn Smart stoppen. Dat rammelt teveel. Bovendien moet je maar zien hoe je al dat kleingeld weer wegwerkt.
► Als ik moe ben of teveel gedronken heb wèl mijn contactlenzen uitdoen.

Met dank aan Ben, die mij leerde om de alt toets in combinatie met cijfers te gebruiken. ► = alt + 16 op het numerieke toetsenbord.

Ooit gegeten? Bij mij komt het er niet in!

Surstromming - the world's nastiest food...?

Swedes - lovely people, gave us ABBA, Britt Ekland and Sven Goran Eriksson, but heavens, they have strange tastes. You only need to visit Sweden at the moment to discover this.

From late August to the end of September, the surstromming season is in full flow. It would be comforting to tell you that surstromming is a lightly-flavoured potato and chicken stew, but, well, it isn't. It is, in fact, herring that has intentionally been allowed to rot so much that it is illegal to eat it in apartment blocks.

Hundreds of tons of herring is caught in April, and placed in a brine just salty enough to stop the fish from decomposing so completely as to no longer exist. The rancid fish flesh is then stored in tins through the summer, until it is deemed sufficiently rotten, when it is joyfully guzzled at surstromming parties.

The stench is, apparently, at its worst when the can is just opened - so much so, that it is generally opened underwater, so the noxious gases and filthy oozing fish-goo is contained.

Nevertheless the stench, likened by visitors to that which emerges from a dogs bottom, is all-pervasive. The dish itself is best swallowed rapidly, without chewing, while tins are only allowed to be kept unopened for 18-months, after which they are liable to explode. Hmmmm. And you thought Spam was bad. (17 September 2001, AM)

Een kijkje in de keuken.

Afbraak

Langs de spoorweg van Amsterdam naar Den Haag ligt de wijk Mariahoeve.
Deze wijk is na de oorlog uit de grond gestampt om een deel van de woningnood op te heffen.
Er staan maar ook stonden flatgebouwen van drie lagen, goedkope huurwoningen waar volgens mij ontzettend veel behoefte aan blijft.
Ruim een jaar geleden viel het mij op dat een aantal van die flatgebouwen er steeds onverzorgder uit begon te zien, ze werden niet meer onderhouden en ipv van gordijnen zag je dekbedhoezen e.d. voor de ramen hangen.
Na een aantal maanden werden er ramen dichtgetimmerd en begon het eruit te zien als een ghetto.
Toen alle ramen dichtgetimmerd waren kwamen de slopers. Weg met de goedkope huurflats!
Eerst zijn de reguliere bewoners verhuisd, zij kregen (hoop ik) andere huisvesting aangeboden en daarna mochten leden van de anti-kraakbeweging erin wonen.
Die zijn eruit gegooid (letterlijk!) en in de loop van een aantal weken is het een grote puinhoop daar. Letterlijk. Vroeger woonden er mensen die daar liefhadden, kinderen kregen en hun hele leven daar opgebouwd hadden.
Nu komen er luxe appartementen. Er wordt gefluisterd dat 'men' vond dat er zich teveel allochtonen in Mariahoeve vestigden en dat schijnt niet te mogen. Dus die dirigeer je gewoon naar een Vinexwijk, je sloopt de goedkope flats om plaats te maken voor luxe koopappartementen.

Hanja

Dit is Hanja. Zij kwam in mijn leven in 1997 toen Paul, de huismeester medelijden met mij had omdat ik alleen op een kamer zat. Op een ochtend kwam ik op mijn werk en toen stond ze naast mijn bureau.
Ik heb haar Hanja gedoopt omdat ze gelijkenis vertoont met Hanja May-Weggen, die keek alleen wat zorgelijker. Maar ja, dat is logisch, die had veel aan haar hoofd.
Ze staat nu 11 jaar naast mijn bureau. Af en toe als ik genoeg heb van die glimlach krijgt ze een doek over haar hoofd. Ik word soms een beetje kregel van mensen die altijd glimlachen.

Den Haag

Wat dit is? Dit is een kunstwerk en het staat in Den Haag vlakbij de grens met Voorburg.
Voor zover ik weet staat het er al heel lang.
Waar het op lijkt? Ja, dat is het ook.

Het valt een beetje in het niet bij de Haagse Poort. Dat gebouw is over de Utrechtse Baan gebouwd, het Haagse gedeelte van de snelweg. Je kunt zo doorrijden naar het Prins Clausplein waar je kunt kiezen tussen Amsterdam, Rotterdam en Utrecht.

Onderweg gezien

Ik vraag me af wat dat is:
Kip.vleugel.zonder punt.N.L.
Of zou er nog iets aan het inburgeren gedaan moeten worden?

Contactlenzen(3)

Ik heb weer nieuwe. Op het rechterdoosje staat -3.75 +1 en op het linker -3.00 +1 . Ze zijn nog niet uit hun doosje geweest want ik ben als de dood dat ik ze weer kapotmaak bij het uitdoen. Maar ik zal wel moeten, ik heb dinsdag een afspraak om vast te stellen of alles goed is gegaan en evt de sterkte bij te stellen. Ze zijn vwb de bijziendheid te sterk.

Good mood food.

Vanochtend viel mijn blik op een artikeltje in een blaadje wat je dagelijks mee kunt nemen bij stations en ziekenhuizen. Ik citeer:

'Nooit meer dipjes met vrolijk eten.
Hoe meer energie je hebt hoe blijer je meestal door het leven gaat , een regelmatige toevoer van vezelrijke koolhydraten is de truc om het bloedsuikergehalte niet teveel te laten schommelen en het energieniveau op peil te houden.
Volkorenprodukten, groenten en fruit zorgen voor een langzame toevoer van koolhydraten.
Onze hersenen zijn gek op vette vis. Daardoor krijg je minder stresshormonen in je lichaam. Daar wordt je blij van. Ook goed zijn kalkoen en kip. Daar zit tryptofaan in. In je lichaam wordt dit gelukshormoon omgezet in het gelukshormoon serotonine . Tryptofaan zit ook in broccoli, noten, bonen, linzen en bananen.'

Ik ga toch eens vragen wat die chagrijnige meneer bij mij in de straat zoal eet.

Rabbits and chewing gum

Gisteren stond ik bij de poelier in het winkelcentrum en ik voelde dat er iemand naast me kwam staan. Ik hoorde het ook want ik hoorde een soort smakkend geluid alsof iemand met open mond op een enorm stuk kauwgom stond te kauwen.
Ik besloot niet te kijken maar het geluid werd steeds erger, zo erg dat ik wel opzij moest kijken.
Het was een vrouw van achter in de dertig , nogal fors en topzwaar. Ze zag er om het netjes te zeggen niet echt uit als een fijnbesnaard type.
Na nog eens flink gesmakt te hebben met de kauwgom zei ze:
''Zeg Henk, hebbie nog van die wilde kenijntjes?'
'Nee", antwoordde Henk ' ik kan ze wel voor je bestellen bij Krijgsman maar dan moet je wel zeggen wanneer je ze nodig hebt.''
(Smak)'Ik mot ze pas zaterdag hebbe, maar zij (ik) was voor me en ik ken et weer niet late om meteen me bek ope te trekke. Sorry hoor' zei ze tegen mij.
Ik keek haar vriendelijk aan en toen blies ze een grote bel met haar kauwgom. Die zoog ze naar binnen en ze ging vrolijk verder met smakken.
Ik stond op het punt om in schateren uit te barsten, ik kan dan nog nauwelijks praten maar het is me gelukt om zonder te lachen de winkel uit te gaan.

Contactlenzen(2)

Omdat ik tegen beter weten in nog altijd in wonderen geloof maakte ik vanochtend het doosje van mijn lenzen open in de hoop dat de twee helften van mijn contactlens weer aan elkaar gegroeid waren.
Helaas was er geen verandering in de situatie gekomen dus ik ben teruggegaan naar de opticien.
Hij begroette mij vriendelijk en vroeg; 'Hoe gaat het met U?'
'Nou, met mij gaat het goed hoor.'
'Mooi' zei hij. 'Met de contactlenzen gaat het iets minder' vertelde ik, 'de rechter lens is overleden toen ik hem uit mijn oog haalde.'
Ik liet hem het doosje zien met de overblijfselen van de lens.
Het was geen enkel probleem , hij zou nieuwe lenzen bestellen en woensdag kon ik ze dan weer ophalen.
'Het komt maar heel weinig voor' zei hij ' misschien zat er een haakje aan uw nagel.'
Weet die man veel dat ik mijn nagels heel kort houd. Dat is handiger als je pianospeelt of veel typt.

Contactlenzen.

Vandaag had ik een afspraak bij de opticien om multifocus gel lenzen op proef te gaan dragen.
Ik heb altijd harde contactlenzen gedragen, maar die gellenzen zijn zacht en veel comfortabeler.
Onder toeziend oog van de opticien deed ik ze in en het voelde prima. Ik heb ze ingehouden en ik zou ze vier dagen dragen en dan terugkomen voor controle.
Het ging allemaal goed tot ik thuiskwam en merkte dat lezen toch niet erg gemakkelijk ging. (Hij had me al gewaarschuwd dat de sterkte bijgesteld moest worden.)
Ik besloot ze uit te doen, hij had me daar instructies voor gegeven. De linker lens ging prima maar bij de rechterlens ging het iets minder. Die scheurde en nu heb ik twee halve lenzen voor mijn rechteroog.
Ik ben weer terug bij af.

De kogel is door de kerk!

Per 1 juli heb ik ontslag aangevraagd en houd ik op met werken. Vandaag heb ik de bevestiging ervan gekregen.
Dat houdt in dat ik nog 118 dagen moet werken.
januari 16 dagen
februari 21 dagen (schrikkeljaar)
maart 21 dagen
april 22 dagen
mei 22 dagen
juni 21 dagen
-----------
123 dagen
- 5 dagen --> feestdagen
-----------
118 dagen

Maar ik heb nog ongeveer 60 vakantiedagen staan, die betalen ze niet uit dus ik moet eigenlijk nog 58 dagen werken.

Dan blijven er een aantal mogelijkheden over.
1. Per 1 april weggaan , in de praktijk wordt dat dan ietsje eerder.
2. Een week werken en een week vrij.
3. Een maand werken en een maand vrij.
4. Om de dag gaan werken
5. M.i.v morgen 60 dagen vrij nemen en dan terug naar mijn werk.

Mogelijkheid 1 geeft me te weinig tijd om erop voorbereid te zijn. Ik heb daar dan 29 jaar gewerkt en dat is verdomd lang.
Eigenlijk lijkt mij optie 2 het leukst.

Erfelijkheid.

Hier kwam ik op door een stukje van Puck waarin zij zich afvroeg of haar moeder wel haar echte moeder was.
Daar ben ik vroeger ook heel wat mee bezig geweest.
Stel je voor: je hebt een moeder met gitzwart steil haar en grijze ogen en een vader met donkerbruin golvend haar en blauwe ogen.
Ze krijgen een zoon met zwart golvend haar en blauwe ogen.
Tot zover is het wel begrijpelijk.
Dan komt er nog een dochtertje met lichtblonde krulletjes en groene ogen.
Zo gek is het dan niet dat je denkt dat je geadopteerd bent.
De broers en zussen van mijn moeder hadden ook zwart haar en de broer van mijn vader ook.
Je zou toch zeggen dat er ergens een blonde man of vrouw in het voorgeslacht moet hebben gezeten.

Pennywise Poundfoolish

Je zou eigenlijk denken dat een groot bedrijf voor zijn computernetwerken wel volledig ingerichte backup servers heeft staan voor het geval er eentje uitvalt.
Als je de kosten voor een complete server afweegt tegen de kosten van 30 werknemers die 2 dagen niet kunnen werken omdat een server is ingestort ben je als bedrijf niet echt verstandig bezig als je je niet indekt tegen dit soort zaken.

Maandag.

Teon ik uiteindelijk op mijn werk aankwam bleek dat ik net zo goed thuis had kunnen blijven want een van de servers had een crash waardoor de helft van de mensen niet kon werken.

Werk

Morgen moet ik na 6 weken afwezigheid terug naar mijn werk. Ik werk bij een luchtvaartmaatschappij en voor een redelijk salaris mag ik daar met hun computers spelen.
Op mijn afdeling hebben we verschillende systemen in onderhoud, het belangrijkste en grootste systeem is Impala. Dit syteem omvat alles wat er financieel gebeurt vanaf het moment dat een passagier een ticket koopt tot en met het maandelijks opleveren van de inkomsten aan de directie.
Om tot die maandelijkse cijfers te komen vinden er bijzonder ingewikkelde berekeningen plaats, wordt er met verschillende koersen gegoocheld en vinden er koerscorrecties plaats met een fictieve muntsoort.
Omdat ik om gezondheidsredenen niet meer ingezet kan worden op grote projecten maar wel veel kennis van de systemen heb, ben ik een aantal jaar geleden begonnen met een intranetsite waar alle informatie over de systemen is te vinden. Kennisborging noemen ze dat.
Maar ik vind het niet meer interessant, en dat is ook om de koers die het bedrijf is ingeslagen.
Winst maken tot elke prijs, mensen ontslaan omdat hun werk goedkoper kan worden gedaan in India en Mexico.
Ik zie er als een berg tegenop om weer terug te gaan morgen, goed ik heb leuke collega's maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Schaken

Donderdagavond heb ik voor het eerst schaakles gehad van de man (Dick) van een goede vriendin. Hij liet me schaakstukken zien die nog van zijn grootvader waren geweest, hij schatte dat ze uit 1850 waren. Ik kreeg ook nog een tijdschrift van hem uit 1988
Schakend Nederland
Maar goed, het schaken. Ik heb nu de grondbeginselen bestudeerd, het opzetten van de stukken en de loop der stukken. Dick heeft een partij met me doorgenomen en uitvoerig uitgelegd wat de gevolgen waren van elke zet.
En nu zit ik te lezen in een boek over schaken met een schaakspel voor me in de hoop dat ik het onder de knie krijg.

BWV659

Vanavond hoorde ik Nun komm der Heiden Heiland op piano. Ik vind het zo mooi dat het me tot tranen toe roert. Ik ken het wel in een instrumentale uitvoering maar dit is echt zo mooi, zo ingetogen gespeeld.

Pijnlijk.

Toen ik thuiskwam daarnet ging ik even naar mijn mail kijken en ik vond daar een mailtje van mijn manager.
'Waar blijf je nou, je zou toch weer komen werken vandaag?'
Oops, dat was even schrikken!
Ik heb haar maar direkt opgebeld en ze dacht echt dat ik weer zou komen werken.
Ze was bang dat er misschien iets mis was.
Alles is nu weer rechtgezet, gelukkig. Mijn bureau schijnt ondergesneeuwd te zijn met chocoladeletters, kerstkransen en pepernoten, een steen des aanstoots voor mijn snoeplustige collega die naast mij zit. Van mij mag hij alles opeten.

Voorbij!

De bling bling kan weer de kast in tot volgend jaar, de kerstbomen kunnen weer verbrand worden, over tot de orde van de dag.
Ik ben wel bijna vergeten wat de orde van de dag ook alweer was, maar dat wordt vanzelf wel duidelijk als ik weer ga werken. Maar deze week nog even niet.