Een prachtige video.

Let yourself feel. from Esteban Diácono on Vimeo.

De meiden van het vlees

Alie en ik zijn nu 35 jaar. Alie is me zuster. En ik ben Miepie.Nee ze is niet mijn tweelingzus, zij is in januari geboren en ik in november van hetzelfde jaar.

Dus twee maanden per jaar zijn we even oud. Leuk hè?

We hebben ook allebei hetzelfde vak, dat komt: wij konden niet zo best leren op school en je moet toch wat doen voor de kost.

En omdat we allebei nogal stevig gebouwd zijn kwamen we in het vlees terecht.

Nee, ik zit je niet te dollen, we zitten natuurlijk ook goed in het vlees maar wij hebben van het vlees ons beroep gemaakt.

Wat wij precies doen in het vlees is het volgende: we hebben een grote bestelauto met stangen erin. Aan die stangen hangen haken en daar hangen halve koeien, halve varkens en af en toe een lammetje aan.

Die halen we op in het slachthuis en dat is nog een hele onderneming. Alie helpt mij dan om een halve koe op mijn schouders te hijsen en die hangen we samen aan de haak in onze bestelauto. Halve varkens en lammetjes kunnen we nog wel in ons eentje aan.

En als de auto vol is gaan we rijden langs de slagers. We hebben allebei een witte schort aan en een witte muts waaronder we onze haren wegstoppen.Die schort blijft natuurlijk niet lang wit, dat krijg je van al dat vlees.

Maar in onze auto liggen nog twee schone schorten en na de schaft trekken we weer een schone aan.

Laatst kwamen we bij een slager en die zei: daar heb je de mutsen weer. Die heeft meteen een dreun gekregen want dat pikken we natuurlijk niet.

Ik heb dat heel link aangepakt, hij stond naast me en ik had een half varken op mijn schouder. Even een kwart slag draaien en hij kreeg dat halve varken in ze nek. Eigen schuld. Ik heb nog wel sorry gezegd maar hij wist best dat ik het expres deed. Had-ie ze mond maar moeten houden, die droplul.

Alie stond d'r eigen rot te lachen.

Maar meestal zijn ze wel aardig hoor. We hebben altijd wel veel bekijks als we uit de bestelauto over de stoep lopen.

Ja, 't is een mooi beroep en je komt nog eens ergens.

Nee, zelf eten we niet veel vlees. Als je de hele dag met varkens en koeien loopt te zeulen hoef je dat 's avonds niet meer zo. Nou ja, een speklapje gaat er af en toe nog wel in maar meestal eten we een stukje kip of wat vis. Of in de winter lekkere erwtensoep met spek en worst.

Nou, de groeten, want we moeten weer verder.

Doeiii!

Cashloze supermarkten

Een week of wat geleden las ik in een krant dat supermarkten het liefst willen dat iedereen met zijn pinpas betaalt, sterker nog, men wil op de lange duur over naar cashloze supermarkten.

De reden daarvoor is dat men hoopt dat door deze maatregel het niet meer interessant is voor overvallers om een supermarkt te beroven.

Dat is natuurlijk zonder meer waar, geen cashgeld in de kassa betekent dat het weinig zin heeft om een overval te plegen.

Maar het geeft wel een aantal andere problemen. Zo zag ik gisteren een oud vrouwtje in de supermarkt een poging doen tot betalen met haar pinpas, ze had de pincode met een ballpoint op haar arm gezet want die kon ze maar niet onthouden hoorde ik haar zeggen. Ze had ook haar bril niet op en uiteindelijk moest de kassajuffrouw de pincode voor haar intoetsen.

En wat moeten toeristen die hier zijn en geen pinpas bezitten waarmee ze hier kunnen betalen?

Oh, die hoeven niets te kopen in een supermarkt? Ach ja, daar hoeven we geen rekening mee te houden natuurlijk.

En als je je zoontje van 13 vraagt om nog even bij de supermarkt op de hoek dat pak suiker te kopen dat je vergeten bent geef je hem ook gewoon je pinpas mee met de pincode. Geen enkel probleem.

En als iedereen braaf overal pint kunnen de skimmers weer vaker toeslaan, want die worden ook steeds brutaler.

Zelf pin ik niet graag. Zeker geen kleine uitgaven , die betaal ik liever contant.

Er zijn een aantal dingen die ik erop tegen heb:

1. Je kunt het slachtoffer worden van skimmen. Je krijgt misschien uiteindelijk het geld wat ze van je rekening halen wel weer terug, maar het is een hoop ellende.
2. Je koopgedrag wordt vastgelegd en nu gebeurt daar nog niets mee maar wie zegt dat in de toekomst levensverzekeringsmaatschappijen niet checken waar je je geld aan uitgeeft.
   Als ze kunnen zien dat je iedere dag een fles jenever koopt denken ze echt niet dat je dat aan de planten geeft. Maar ook de banken hebben inzicht in hoeveel geld je waaraan uitgeeft en je weet nooit of die gegevens niet in verkeerde handen komen.
3. Als je veel pint krijg je elke maand een dik pak bankafschriften en als je aan internetbankieren doet is het ook niet zo gemakkelijk om overzicht te krijgen van wat je betaald hebt.
4. Door gewoon wekelijks geld op te nemen voor je boodschappen weet je steeds hoeveel geld je nog hebt te besteden. Dat zal niet voor iedereen belangrijk zijn maar voor mensen met een krap budget is dat veel overzichtelijker. Natuurlijk kun je elke avond bij je bank inloggen om te zien wat je allemaal hebt uitgegeven maar er zijn nog steeds mensen die geen computer hebben en dus geen internet.
5. Voor oudere mensen met een slecht geheugen is dat gepin een ramp.
6. En last but not least het volgende: ik heb al twee keer meegemaakt dat het hele pingebeuren plat lag, één keer bij groothandel Ven en een keer bij de Konmar. Beide keren kon je alleen nog maar met contant geld betalen of je moest je boodschappen laten staan.
   Nog niet zo lang geleden was er ook een storing in de betaalautomaten van de parkeergarage in de Haagse Tramtunnel. Je kon alleen nog maar bij één automaat terecht waar je met contant geld kon betalen. En daar stond dan ook iedereen te vloeken en te tieren.

Als het in de toekomst niet meer mogelijk is om in winkels met contant geld te betalen neem ik gewoon een tweede rekening waar ik wekelijks geld op stort. Een rekening waar je niet rood mag staan. Als ik dan het slachtoffer wordt van skimmen is de schade in ieder geval beperkt.

Alleen hoe dat dan moet met die flessen jenever weet ik nog niet.