donderdag 21 mei 2009

Anatomische les.


Op een blog van Ben uit 2007 las ik een keer de zin: ik legde het boek even op mijn billen.
Ik probeerde me daar toen een voorstelling van te maken en omdat ik niet beter wist dan dat je billen aan de achterkant zitten kreeg ik daar toch wel vreemde beelden bij.
Ik heb toen verder ook niet gevraagd wat hij nou precies bedoelde en in de loop van de tijd dacht ik er niet meer aan. 
Toen ik een tijdje geleden bij hem was zaten we te praten en hoe het gesprek erop kwam weet ik niet meer maar tijdens dat gesprek bleek dat hij met billen dijen bedoelt.
Ik was er even stil van. Spraakverwarring! En hoe zit het dan met billenkoek en dijenkletser?  
En die Duitse muzikanten in hun lederhosen slaan die dan op hun billen in plaats van op hun dijen? Toen ik daaraan dacht kreeg ik uiterst komische beelden voor mijn ogen.
Dit kwam allemaal weer naar boven toen ik op het blog van een Vlaamse een verslag van een voorstelling las, ik meen een cabaretvoorstelling.  Ze schreef dat het zo leuk was dat ze op haar billen sloeg van het lachen. Kijk, als je dan niet weet hoe het met die billen zit krijg je daar ook weer een heel verkeerd beeld van.

Toch zou ik wel willen weten hoe het nou precies zit als je je dijen billen noemt. Wat zijn dan je dijen?

dinsdag 19 mei 2009

Wolfram Alpha en de klerenkast.

Mijn vorig stukje over Wolram Alpha heb ik per ongeluk voortijdig wereldkundig gemaakt. Ik had er bv nog een link in willen zetten en een leuk plaatje erbij. Al mijn bevindingen stonden er ook nog niet in maar ik werd steeds minder enthousiast dus ik laat het er maar bij.
Bij deze dan de link
Van het plaatje zie ik verder maar af.
Toen ik op de blog van Madame las dat zij schoenen wilde opruimen maar uiteindelijk besloot om ze toch maar te bewaren kwamen bij mij de herinneringen boven aan vorig jaar toen ik ook een poging waagde om me te ontdoen van overbodige kleding en schoenen.
Kort daarvoor had zoonlief al eens opgemerkt dat mijn schoenenbezit op dat van Imelda Marcos begon te lijken. 
Het is mij nogal eens overkomen dat ik schoenen paste die in de winkel lekker zaten en toen ik er op begon te lopen behoorlijk begonnen te knellen. Ik heb nogal grote voeten en ik heb moeten leren accepteren dat sommige schoenen gewoon niet voor mij zijn. Grote handen heb ik ook, eigenlijk zijn het vlerken dus de meeste dameshandschoenen zijn me ook te klein.
Maar ik ben ook geen klein vrouwtje.

Met pijn in mijn hart heb ik de boosdoeners in een plastic zak gedaan, ze nog een dag laten liggen voor het geval ik er spijt van zou krijgen.Vervolgens heb ze in de Kici container gepropt en ze de zegen na gegeven.
Tja, en toen kwam ik bij de kleding. Dat vond ik nog moeilijker dan die schoenen. Met het schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik kledingstukken vond waarvan ik niet meer wist dat ik ze ooit gekocht had. Toen ik nog full time werkte wilde ik nooit mis grijpen als ik naar mijn werk ging en ik voerde dat als excuus aan als ik weer eens iets wilde aanschaffen.
Zelfs een mantelpakje en twee broekpakken had ik voor het geval we bezoek kregen van de Lufthansa, de SAS of Air France. 
Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om die weg te doen maar toch heb ik vier vuilniszakken met kleding naar de Kici container gebracht. Het was een verschrikkelijke strijd. Wat ging er de zak in wat  niet? 
De strijd is overigens nog niet gestreden want er moet een tweede ronde komen.
Zal ik dan toch dat mantelpakje..?

zondag 17 mei 2009

Wolfram Alpha

Net als zovelen ben ik in de weer geweest met Wolfram Alpha, de nieuwe zoekmachine die geen lijst met links teruggeeft maar antwoord geeft op je vraag.

Om te beginnen moet je die vraag wel in het Engels stellen, doe je dat in het Nederlands dan vertelt hij dat Wolfram Alpha nog geen Nederlands ondersteunt. (In het Nederlands!) Ik vroeg: Hoe laat is het?
Toen ik dezelfde vraag in het Duits stelde kreeg ik als antwoord: Wolfram Alpha is't sure what to do with your input.
Omdat ik me afvroeg of WA keek naat het IP-adres en op basis daarvan bepaalde of de vraag in het Nederlands werd gesteld heb ik nog wat Duitse vragen gesteld en bij: Fahren wir ab? kreeg ik als antwoord: Wolfram-Alpha versteht noch kein Deutsch.
Ik weet dus nog steeds niet op basis waarvan hij bepaalt in welke taal je je vraag stelt.

Als je twee plaatsnamen invoert krijg je van beide plaatsen het aantal inwoners te zien, de afstand tussen die plaatsen in kilometers of mijlen, de lokale tijd en soms de vliegtijd.

Ik wilde eigenlijk weten of WA de namen van wat programmeertalen kende en ik voerde in: Cobol, Pascal, Fortran, PL/1, Java en C. Hij kende ze geen van allen.
Ik kreeg als antwoord: Wolfram Alpha is not sure what to do with your input

Voer je in; Last solar eclipse Amsterdam dan krijg je te horen dat dat op 1 augustus 2008 was om 12.21

Decimale getallen converteren naar hexadecimale getallen kan hij weer wel
Als je bv invoert: 43564 to base16 krijg je keurig als antwoord terug: aa2c 16.
Voer je daarentegen: aa2c to base 10 dan weet hij weer niet wat hij moet doen met je input.
Gelukkig weet de ingebouwde calculator van Windows wel raad met dat soort vragen


zaterdag 16 mei 2009

Frans Bauer gaat ons redden!


Ik zie een heleboel blogs over het Songfestival of liever gezegd over de voorronde waarbij de Toppers afvielen.
Ik heb van de eerste voorronde fragmenten gezien en die vond ik niet interessant genoeg om ook de tweede ronde te gaan zien.
Maar tijdens de praatprogramma's werd je toch op de hoogte gehouden en zo hoorde ik dan dat de Toppers niet mee mogen doen met het èchte werk. Dat is heel verdrietig voor ze. maar ze komen er wel weer overheen
Hier en daar zag ik nog opmerkingen over Russiche lellebellen dus het zal best een feest geweest zijn.
Ik kijk al jaren niet meer naar het Songfestival. Je moet je eerst twee avonden door de voorrondes heenworstelen en daarna kost het je nog een keer een avond om erachter te komen wie het gewonnen heeft. Dat kun je altijd nalezen op teletext.
Van mij hoeft Nederland niet meer mee te doen, ik denk niet dat er hier lellebellen zijn die ervoor in aanmerking komen.

Drie uur later:
Toen ik in de supermarkt was zag ik de kop van de Telegraaf en wat las ik daar????
Frans Bauer wil volgend jaar meedoen aan het songfestival.
Wow! Dat gaat het helemaal worden!
Niks lellebellen. Frans Bauer gaat ons redden!

donderdag 14 mei 2009

Klacht


-Goedemorgen meneer, ben ik hier aan het juiste adres om een klacht in te dienen?

-Ja, mevrouw als u even uw naam en adres geeft maak ik er direct een aantekening van. Even mijn pen pakken en een klachtenformulier, zo, steekt u maar van wal.

-Mijn naam is Zaadt (met dt), mijn voornaam is Toos en ik woon op de Kruisingalaan 9 Ik wil u verzoeken mijn buurman het recht op boven mij wonen te ontzeggen.

-En waarom wilt u dat mevrouw?

-Ik begrijp dat u wilt weten waarom, nou dat ga ik u vertellen. Die man is een viezerik, een doodgewone smeerlap, hij maakt van mijn tuin een vuilnisbelt! Ik wil dat hij daar weggaat of dat u mij een ander huis aanbiedt.

-Ik neem aan dat u het over de heer G.L.C. Van der Hemd heeft, die het pand Kruisingalaan 17 bewoont? Wij hebben nooit klachten ontvangen over de heer Van der Hemd.

-Inderdaad meneer (uw naam was?). Het gaat om de heer Van der Hemd. Mijn tuin ligt direct in zijn schootsveld.
Laatst stond hij met een haring die hij met een kerstboomhaakje aan een stuk touw had gebonden op het balkon terwijl hij die haring naar beneden liet bengelen.
Ik vroeg: "wat doet u nou meneer van de Hemd?"
"Vissen" zei hij. "Oeps daar ontglipt hij me weer" en toen lag die haring in mijn tuin.
En ik kan u vertellen, het was geen verse haring. Ik kreeg antiperiscopische bewegingen in mijn maag toe ik die haring op moest ruimen

-Pardon mevrouw, mijn naam is de Buis, Gerard de Buis.
Wij van WBV De Wonderstaete kunnen ons voorstellen dat de speelsheden van de heer Van der Hemd u niet altijd bevallen. Toch zouden wij u willen voorstellen enige ruimte aan die speelsheden te gunnen. De heer Van der Hemd is nu eenmaal zo, het is niet anders: zijn medische achtergrond laat ons geen twijfel dat het meer dan speelsheid zou zijn.
U bedoelde zeker dat u antiperistaltische bewegingen in uw maag kreeg?

-Dat zei ik, meneer de Buis, maar dat is nog niet alles!
U spreekt over speelsheden maar ik vraag me af hoe u het zou vinden als er dagelijks halve omeletten of afgekloven boterhammen door de tuin zouden vliegen. Hij krijgt eten van zo'n cateringbedrijf en als het hem niet aanstaat dan denkt hij húp, over de reling.
Hij heeft vorige week ook nog een vuilniszak over het balkon leeggegooid en toen hoorde ik hem roepen: "Even de tuin van Spermatoosje oppimpen”
Nou vraag ik u? Dat kan toch helemaal niet! Mijn tuin is toch geen biobak?
Rita, mijn kleine Jack Russel terriër wordt er ook vreselijk nerveus van, als ze die man maar hoort kruipt ze al onder het bed.
Straks lopen de ratten bij mij door de tuin!

-Ik heb even nagegaan waar u woont, en u woont op het adres Kruisingalaan 9, alhier. Inderdaad heeft u een bovenbuurman, de heer G.L.C. van der Hemd, die het pand Kruisingalaan 17 rechtens bewoont.
Ons is niets bekend van moeilijkheden die de heer Van der Hemd u, of wie ook, zou bezorgen.

-Nee, maar iemand moet toch een keer met de waarheid komen over de heer van de Hemd?.
Bovendien woont hij recht boven mij en ik heb dus de tuin die binnen zijn bereik ligt.
De andere mensen hebben waarschijnlijk geen last van hem maar ik des te meer.

-Maar waarom doet u dan geen aangifte mevrouw Zaadt?

Dat heb ik gedaan, toen is de wijkagent bij hem geweest, die heeft hem verteld dat hij dat nooit meer mocht doen. Maar een uur later lag er weer een halve karbonade in de tuin.
Ik kan er niet meer tegen meneer de Buis, ik word er zenuwziek van.

-Ik ben toch bang, mevrouw Zaadt dat wij er op korte termijn niets aan kunnen doen.

-Oh nee, meneer de Buis? Dan weet ik wat me te doen staat.

-En wat mag dat dan wel wezen mevrouw Zaadt?

-Dat zult u wel zien, meneer de Buis, ik kan u verzekeren dat u en uw woningbouwvereniging nog niet van mij af zijn.
Goedendag!

woensdag 13 mei 2009

Zo schreed de beschaving voort.


Als je op zaterdagavond uit bent geweest en je wacht op de laatste bus die je naar huis brengt laat die bus nog wel eens op zich wachten.
Geen nood, je ramt dan gewoon het glas uit de abri, dan ben je je frustraties kwijt.
Nog leuker is het om door te lopen naar de volgende halte en dan hoppa..,daar gaat het glas van de tweede abri.
Dat is allemaal heel normaal en begrijpelijk dus daar moeten we niet over zeuren.

zondag 10 mei 2009

The total woman.


Lieve dames,
U weet, de weg naar het hart van een man gaat door de maag, een ouderwets gezegde maar ook in de huidige tijd niet minder waar.
Mannen eten graag vlees. Vleesch ja.

-Wat zegt u mevrouw?

Veel vrouwen eten ook graag vlees, daar hebt u gelijk in.
Maar waar het hier vandaag om gaat is dat wij onze mannen willen plezieren door ze heerlijke maaltijden voor te zetten. Tongstrelende gerechten.
Dat is onze taak als vrouw, het scheppen van harmonie, het schoonhouden van het huis en heerlijk koken.
Natuurlijk mag het uiterlijk ook niet verwaarloosd worden maar daar hebben wij de kapper, de schoonheidsspecialiste en de modewinkels voor.

-Daar steekt die mevrouw weer haar hand op, zegt u het maar.

U vindt dat vrouwen meer in hun mars hebben dan alleen schoonmaken, koken en mooi zijn?
Nou, dat mag dan wel zo zijn maar hun voornaamste taak is het behagen van hun man en het opvoeden van de kinderen. Zo heeft onze Here dat bepaald en daar hebben wij ons als vrouw aan te houden.
Je kunt er, als je meer in je mars hebt, altijd nog hobby's op na houden. Maar carriëre maken moesten we maar overlaten aan de mannen. Die zijn daar meer voor in de wieg gelegd.
Waarom zouden wij ons vermoeien met het nastreven van een carrière als we het thuis zo gezellig kunnen hebben?
En één keer per jaar worden wij beloond voor onze diensten. Dan is het moederdag!
We krijgen dan ontbijt op bed en van manlief krijgen we meestal een mooi cadeau, zoals een nieuwe mixer , een mooi stoomstrijkijzer of misschien een heerlijke fles parfum.
Sommige mannen schenken zelfs mooie, dure lingerie aan hun lieve vrouwtje.

-Ja, u daar, u wilde weer wat vragen?

Oh, u vindt dat eigenbelang? Dit is nu al de derde keer dat u er tussendoor komt U moet gewoon niet zo zeuren.
Wat doet u hier eigenlijk? Ga dan gewoon naar een bijeenkomst van feministes maar val ons niet lastig met uw praatjes!

woensdag 6 mei 2009

Daar zaten we dan!


Omdat ik veel bij Ben zit en van plan ben om dat in de toekomst nog vaker te doen tot het moment aanbreekt dat ik niet meer wegga heb ik een abonnement genomen op mobiel internet.
Je kreeg daar een alleraardigst minilaptopje bij, zeer licht van gewicht en dus gemakkelijk mee te nemen.
Alleen toen ik het ding in bedrijf stelde bleek het allemaal zeer traag te werken. Zo traag ongeveer als het inbellen bij je provider met een 56K modem. Ik zag wel steeds een onbeveiligd netwerk in de buurt maar echt netjes is het niet om daar misbruik van te maken. Het signaal was trouwens erg zwak.
Ik heb het kleine ding alleen kunnen gebruiken om mijn mail te lezen en dat was al tenenkrommend. Zo zaten we dus naast elkaar aan tafel. Ben met zijn Olidata á grande vitesse en ik met mijn mini Samsung die niet vooruit te branden was.

Gelukkig hadden we nog veel andere dingen op het programma, zoals kijken naar de snookerfinale tussen Shaun Murphy en John Higgins, wandelen door Egmond, op terrasjes zitten, naar muziek luisteren en Youtube video's bekijken. Tijdens de vrijmarkt op Koninginnedag hoopten we nog wat interessante boeken te kunnen scoren maar die waren niet te vinden.
Er lagen wel wat curiositeiten zoals een klein dansmeesterviooltje in een vioolkistje. maar het meeste was toch gewoon troep.

Helaas brak ook het moment weer aan voor de terugreis. In de trein wilde ik even uitproberen of mobiel internet daar ook werkt en verdomd! Ik was in de buurt van Leiden en een mailtje naar Ben sturen was zo gepiept. Waarom dat ding zo traag was in Egmond is mij nog steeds een raadsel. Ook op het draadloze netwerkje hier werkt het ding uitstekend en dat is maar goed ook want ik heb erg veel problemen gehad met mijn 'gewone' laptop. die inmiddels ook weer zijn opgelost. Maar het was toch wel heel plezierig om gewoon te kunnen blijven mailen en internetten.
Op de foto een kleine impressie van de vrijmarkt in Egmond op 30 april.