De zondagsschool

Mijn vader kwam uit een atheïstisch gezin en moeder had een christelijke achtergrond.
Hoe mijn moeder het voor elkaar kreeg om mijn vader te bekeren tot het christendom is mij nooit verteld maar het resultaat daarvan was dat mijn broer en ik gedoopt zijn in de Ned Hervormde kerk en dat we op heel jeugdige leeftijd naar zondagsschool werden gestuurd.
Toen ik nog klein was vond ik dat allemaal wel interessant maar toen ik wat ouder werd werd het stomvervelend.
De leidster, juffrouw Hulsentop, een zeer dikke dame van het formaat slagschip, was wel lief maar ze kon toch niet voorkomen dat ik overwoog om te gaan spijbelen.
Ik wist alleen niet hoe ik de tijd moest doorbrengen want het was een kwartier lopen naar die zondagsschool, dan nog een kwartier terug en zo'n sessie duurde minstens een uur.
Toen het zomer werd kwamen er wat kermisattracties op de boulevard en omdat ik altijd geld meekreeg voor de collecte besloot ik dat eens uit te proberen. Het geld bleek ruimschoots genoeg te zijn voor wat rondjes in de draaimolen en de botsauto's.
Ik had de tijd van mijn leven, weg met de zondagsschool!
Dat ging een paar weken goed tot een kennis van mijn ouders ze vertelde dat ze mij in de draaimolen had zien zitten op zondag.
Uiteraard waren toen de rapen gaar en ik werd er ernstig over onderhouden.
Toen ik ze wist te overtuigen dat de zondagsschool niet aan mij besteed was hoefde ik er goddank niet meer heen.
Dat legde de grondslag voor een lang en gelukkig atheïstisch leven.

Wat las ik in de Volkskrant?

AMSTERDAM - Dikke mensen die willen vliegen met luchtvaartmaatschappijen KLM en Air France moeten binnenkort mogelijk dubbel gaan betalen.

Want mensen die niet goed in een stoel passen, moeten een tweede ticket boeken. Dat heeft een woordvoerster van KLM dinsdag laten weten.

'Het is nieuw beleid. De reden is de vliegveiligheid, op deze manier kunnen we die garanderen en daarnaast een stukje comfort bieden', aldus de zegsvrouw. De nieuwe regel gaat per 1 april in.

Als vanaf die datum in het vliegtuig blijkt dat iemand toch niet in een stoel past, wordt de passagier geweigerd.

Het criterium hiervoor is dat de leuningen van de stoel op en neer moeten kunnen. Dikke mensen die een tweede stoel moeten boeken, krijgen wel 25 procent korting. Als het vliegtuig niet is volgeboekt, kan de passagier zijn tweede ticket terugkrijgen.

Dan zou het eigenlijk ook zo moeten zijn dat twee heel magere mensen die in één stoel passen met grote korting zouden moeten kunnen vliegen. Maar dat zal dan wel weer niet. Leer mij de KLM-AF kennen! Gelukkig geven ze die dikke mensen nog enkele weken om wat kilo's af te vallen door het in april in te laten gaan.

De foto van die dikke meneer is genomen door een stewardess van de American Airlines. Die meneer is niet alleen dik maar ook erg lang. Misschien kan hij zijn tweede ticket van de belasting af trekken?

Mannen onder elkaar

Even inhakend op een stukje van Berend Quest met de titel: mannen onder elkaar zou ik daar graag nog wel het één het ander aan willen toevoegen. In dat stukje schreef hij o.m.

De vrouwen zijn niet gecharmeerd van onbehouwen, sexueel en derhalve denigrerend gedrag van ons.

Ik weet niet hou oud de schrijver is maar het schijnt hem toch aardig wat tijd te hebben gekost om daarachter te komen
Ik ben al tamelijk lang vrouw en ik ben het daar helemaal mee eens. Met dat vrouw zijn zeker maar ook met het statement van Berend. Maar ik heb ook lang genoeg tussen de mannen gewerkt om te weten dat als ze onbehouwen sexueel getint gedrag vertonen je ze het best op een onbehouwen manier manier kunt zeggen: Opzouten klootzak!
Dan ben je van ze af. (Dat hoop je dan)
Waar ik ook niet van gecharmeerd ben zijn mannen (en ik bedoel dan vreemde mannen, in een relatie vind ik het wat anders) die het nodig vinden om uitgebreid kond te doen van hun stoelgang.
Gisteren zat ik een paar uurtjes op twitter en ik zag daar regelmatig tweets voorbij komen waarin aangekondigd werd dat de schrijver van de tweet even moest gaan poepen of kakken.
Ik vind dat eigenlijk gewoon een afknapper en ik weet dat ik niet de enige vrouw ben die daar zo over denkt. Het wordt zomaar even als een zak oude sinaasappelschillen in iemands gezicht gegooid. Ik weet zeker dat heel veel mannen er ook niet gecharmeerd van zouden zijn als vrouwen dat doen.
Op mijn afdeling zat een vrouw die regelmatig winden liet. Daar spraken de mannen schande over. Dat een vrouw zoiets doet! Vrouwen horen dat niet te doen. Ik vond dat toch wel getuigen van een dubbele moraal. En de manier waarop ze er mee omgingen leek heel sterk op de manier waarop kleine kinderen lachen om pies en poep.
Dat wou ik even kwijt.

Shoplifting?

Het zal een jaar of wat geleden zijn geweest dat ik met een vriendin in de stad was en dat we Vroom en Dreesmann in wilden gaan.
Nietsvermoedend liepen we door het poortje en een venijnig penetrant gepiep werd hoorbaar.
Christine, mijn vriendin en ik keken elkaar en ze vroeg: Piep jij of piep ik? Ik wilde net even de zaak uitlopen om te kijken of ik het was maar daar kwam de bewaking al aangesneld.
Het was een gezette man en aan zijn gezicht was duidelijk te zien dat er niet met hem te spotten viel. Ook zag hij er niet uit alsof hij veel gevoel voor humor had. Maar ik heb nog nooit een bewaker gezien die eruit zag alsof hij gevoel voor humor had. Dat past denk ik ook niet bij dat beroep.
Hij pakte zijn portofoon en riep een collega op die er ook binnen de kortste keren was.
Christine vertelde heel vriendelijk dat het niet nodig was om het leger in te schakelen omdat we naar binnen gingen en niet naar buiten en dat we daarom niets gestolen konden hebben bij V&D.
De eerste bewaker verklaarde dat hij dat niet had gezien en hij wilde dat we één voor één even door het poortje liepen om te kijken wie van ons de veroorzaker was van het gepiep.
Dat bleek ik dus te zijn. Inmiddels werd het een gênante vertoning, veel mensen stonden vol belangstelling te kijken naar onze 'aanhouding' maar Christine sprak ze wel even toe.
"U kunt rustig doorlopen hoor, dames en heren, wij regelen dit wel met de bewaking".
De bewakers wilden in mijn tas kijken. Heel vervelend want in mijn tas kun je van alles vinden, ja het is toch je privéleven wat in zo'n tas zit en om daar nou zo'n vreemde snoeshaan in te laten kijken is echt niet leuk.
In mijn tas zat niets van hun gading dus vroegen ze mij om mijn jas uit te doen en nogmaals door het poortje te gaan.
En ja hoor, weer begon het poortje te piepen.
"Hebt u hier misschien onlangs iets gekocht?" vroeg de eerste bewaker.
"Ja", zei ik,"de trui die ik aanheb."
"Wilt u" begon de bewaker. "Nee", zei Christine, "verder gaat ze niet hoor, ze heeft er niets onder aan."
Eén van de verkoopsters schoot te hulp en vroeg of ze even mocht kijken.
Aan de binnenkant van de trui bleek een stripje te zitten met een stukje metaal erin. Op het stripje stond dat dit verwijderd moest worden voor het eerste gebruik. Ik gaf het stripje aan Christine en liep nog een keer door het poortje. Oorverdovende stilte!
Ik deed mijn jas weer aan en pakte mijn tas. Christine gaf met een poeslief gezicht het stripje aan de bewaker die zeer verbouwereerd keek en wij gingen weer naar buiten.
"Weet jij nog waarom we hier naar binnen wilden?" vroeg ik aan Christine terwijl we stonden te grinniken.
"Nee, laten we maar een ijsje gaan eten", zei ze.
Dat hebben we toen maar gedaan.

Treinreis,

Ik was lekker lang bij Ben in Egmond aan Zee maar vandaag moest ik terug omdat ik morgen een afspraak heb. Dus vandaag trotseerde ik moedig het weer en stapte op de bus van Egmond naar Alkmaar. Op het troittoir voor het station lag een laag sneeuw met daaronder bagger en als je dan zo'n koffer hebt met wieltjes is dat alles behalve prettig.
Maar goed, ik heb netjes een kaartje gekocht bij de automaat. Als je weet hoe dat werkt valt het allemaal wel mee maar het moet een ramp zijn voor toeristen of voor mensen die dat nog nooit eerder hebben gedaan.
Toen kwam nog het moeilijkste stuk, ik moest twee trappen af naar beneden met die zware koffer. Er stond een man de trap te dweilen en toen hij mij zag riep hij met een Surinaams accent: Wacht maar, ik ga jou helpen hoor! De schat pakte mijn koffer en zette hem beneden neer. Ik was hem zeer dankbaar want het ding was niet te tillen (voor mij dan).
En dat was dan de zoveelste keer dat een behulpzame allochtoon mij hielp met een koffer.
Ik ben ook wel eens geholpen door een lieve vrouw met een hoofddoekje om.
Eat that Geert Wilders!

Thank God, it's over.

En dan bedoel ik daarmee dat het kerstgedoe weer voorbij is. De ballen kunnen weer in de doos en naar de zolder, de feestverlichting kan weer weg. Opgeruimd met die kitsch! We hoeven in de winkels geen liedekens meer aan te horen over het kindeke Jezus. Over twee maanden is het weer maart, het is nog wel even doorbijten, maar 8 weken zijn zo voorbij.
Ik wens iedereen een heel gelukkig en gezond 2010!