Man aan de deur.

U kent dat wel, er staat zo'n vent aan de deur. Wat zegt u? Oh, bij u niet? Nou, bij mij wel.
Ik begin even overnieuw. Er staat zo'n vent aan de deur , meestal is het een nog net niet afgestudeerde student, die vertelt dat hij een fantastische aanbieding heeft. Ik ga dan al meteen in watjeookzegthetantwoordisnee mode dwz ik zet me schrap en dan komt het: 'Gaat u wel eens uit eten?' Eigenlijk vind ik dat hem dat geen bal aangaat dus ik vraag; 'Hoezo?' Hij denkt dat ik ja heb gezegd en hij gaat door met zijn zorgvuldig ingestudeerde verhaal.
"Ik mag u een fantastische aanbieding doen." Hij heeft zijn mond al open om zijn verhaal verder te vertellen maar ik val hem in de rede en vraag hem van wie hij die aanbieding mag doen. Even staat hij met zijn mond vol tanden en dan komt het: "Van de mensen waarvoor ik werk."
"Oh", zeg ik, "van de mensen waarvoor je werkt, wat aardig! Wie zijn dat dan?"
Het antwoord op die vraag staat dus duidelijk niet in zijn draaiboek, hij hakkelt wat en zegt: "voor de prijs van 45 euro per jaar kunt u een pasje krijgen en daarmee hoeft u maar voor één persoon af te rekenen als met zijn tweëen uit eten gaat."
Omdat ik altijd al een keer heb willen eten bij Savelberg vraag ik hem of het pasje voor elk restaurant geldig is wetend dat Savelberg niet op dat lijstje zal staan Nee, ik zou er dan een lijstje bij krijgen van de restaurants die meedoen met die aanbieding.
Op mijn vraag of ik mag zien welke restaurants er op dat lijstje staan antwoordt hij ontkennend.
Ik vat het kort samen: "jij wilt dus dat ik 45 euro betaal voor een pasje om korting te krijgen in een restaurant maar ik mag niet niet van tevoren weten om welke restaurants het gaat?"
"Ja," zegt hij "als u dat zo wilt stellen, daar komt het wel op neer."
"'t Is goed met je en met de mensen waarvoor je werkt, gewoon oplichterij is het.
Rechtsomkeert en wegwezen. Dag hoor!"