Vandaag was niet echt een goede dag. Om te beginnen had ik me in de bestralingstijd vergist; ik dacht dat ik om 14.30 bestraald moest worden maar dat bleek 15,45 te zijn.
Toen ik uit de bestralingsruimte kwam had ik daar mijn bril laten liggen en moest ik wachten tot degene na mij weg was zodat de radiologieassistent hem kon halen.
'Je was zeker bang dat je tegen de lamp zou lopen', zei hij.
Vandaag was officieël ook mijn laatste werkdag. Ik heb daar meer dan 29 jaar gewerkt en plotseling op een dag in maart was het afgelopen met mijn "glanzende" carriëre als eerste vrouwelijke systeem-analist op die afdeling. Hoewel de glans er de laatste 8 jaar er al behoorlijk af was.
Ze willen nog een afscheidsfeest organiseren. Ik heb er helemaal geen zin. Partir c'est mourir un peu. Het is wel goed zo.
Samuel Barber
12 jaar geleden