Met dat gevoel werd ik vanochtend wakker.
Niet zomaar natuurlijk want de zon scheen en gisteravond zag ik allerlei blijde christenen voorbij komen.De combinatie van de zon en die blijheid doet mij wel wat blijkt nu.
Maar het Hosanna gevoel brak pas echt door toen ik in mijn mailboxje een link vond.
Niet zomaar een link natuurlijk want daar word je ook wel blij van maar van deze link kreeg ik wel zo'n feestelijk gevoel dat ik spontaan in schateren uitbarstte en ik zit nog steeds te grinniken.
Het is maar goed dat ik thuis ben en niet ergens in een openbare ruimte.
Ben, hoe krijg je het allemaal voor en bij elkaar. Ik heb genoten!
Samuel Barber
11 jaar geleden
Posts
1 opmerking:
Goeienavond, Hadriana.
Ja, leuk is dat hè, die kapelaan Engelbertus (dat is ook mijn eerste doopnaam). Ik heb z’n profiel inmiddels ook weer ietsje opgefrist. Leuk soort man is het. Ik wist gelijk al hoe hij zou schrijven. Toen moest ik de kleuren van die site nog vaststellen en ik had ook nog geen plaatjes. Maar dat is allemaal opgelost.
Ik denk, nee ik weet wel zeker, dat ik jarenlang plezier zal hebben met de kapelaan. Ook een hoop werk, maar dat is niet erg.
Ik moet morgen beginnen met de heiligenlijst en daar heeft de katholieke kerk behoorlijk ruim in weten te voorzien: 1200 heiligen per jaar worden er gevierd. Dat is alleen volgens Wikipedia, ik loop de andere sites maar niet meer af.
Uiteraard ga ik die heiligenlevens op mijn manier vertellen, ik vrees dat de historiciteit soms wat in de knel zal komen te zitten. Want ik ga natuurlijk talloze dames uit het Duitse Vorburg laten komen, met namen als Rulina. Ik heb al een heiligendaad voor de eveneens uit Vorburg afkomstige Hadriana. Wat de Vorburgse (Vorbürgerin) Alicia gaat doen, weet ik nog niet.
Geheel toevallig begin ik morgen met Aarnout van Holland, die begraven lag in de Abdij van Egmond.
Ik ben er zo’n vier jaar mee zoet, en dan noem ik nog niet de dagelijkse dingetjes, die er ongetwijfeld zullen zijn.
Dát betekent! Tot mijn spijt, Hadriana! Dat ik geen tijd meer overhoud voor mijn andere blog, die ik dan ook al min of meer heb afgeloten.
Ik heb er een half jaar aan geschreven, en het was soms leuk en soms goed, maar het was vooral ongericht.
Nu is dat ongerichte er definitief af: ik schrijf als het ware een boek met die kapelaan. En zo moet het ook zijn, onderwijl omkukelend van het lachen, bijvoorbeeld bij dat doremi-rijmpje of bij het prachtige Amen in mijn zesde of zevende stukje. Je weet niet half hoe gezellig het hier is, Hadriana!
Ik zoek nog naar een stuk of wat mooie boektitels. Dingen zoals ‘Groot is de grond’ of ‘De klare Jezus’ of ‘De vrouwen van Bethsémané’. ‘De mens voor het kruis’ ja, dat is wel een mooie. ´De mensch in de wolcken: de Opstanding!’
Er is nooit in Nederland een serieuze verklaring van het bizarre katholicisme gegeven. Ja,door de katholieken zelf. Maar niet door een eenvoudige atheïst zoals ikzelf. De atheïsten zeiden altijd: dat katholicisme is onzin. FLauwekul. Daar hoef je je niet mee bezig te houden. Dat ga ik dus wél doen, de komende jaren.
Gericht, precies, en lachend totdat ik omrol.
Je toegenegen Ben.
Een reactie posten